Już od dawna, od zarania poprzez wszystkie wieki. Ciągną się popiskiwania skomlenia i szczęki. Idą pełne animuszu wspólną z nami drogą. Cztery łapy, para uszu, oczy, nos i ogon. Na tym świecie różnie bywa, zabawnie i dziwnie. Raz jednostka jest szczęśliwa, to znów wręcz przeciwnie. W dżungli życia, w życia buszu zawsze ci pomogą. Cztery łapy, para uszu, oczy, nos i ogon.
Mniej tragiczne jest rozstanie, snucie się po kątach. Nawet rozpacz, moim zdaniem inaczej wygląda. Jeśli na kanapie z pluszu leżeć z tobą mogą. Cztery łapy, para uszu, oczy, nos i ogon. Trochę kaszy, trochę mięsa, trochę tuku w rurze. I już możesz się poświęcać, sztuce lub kulturze. Nie naruszy twych funduszów, złodziej żaden, bo go. Cztery łapy, para uszu, oczy, nos i ogon.
A w ogóle jakoś raźniej, weselej co chwilę. Weźmy taki spacer. Właśnie.  Prawda, ile milej iść
 w zadartym kapeluszu. I czuć za swą nogą. Cztery łapy, parę uszu, oczy, nos i ogon.

„Cztery łapy” Ludwik Jerzy Kern

Zobacz więcej zdjęć - TUTAJ